Psy mają własny język, którym porozumiewają się między sobą i którym próbują porozumiewać się z nami. Często ludzie oczekują, że pies będzie rozumiał co do niego mówimy, nie próbując nawet zrozumieć co on chce nam powiedzieć. Psy używają języka ciała.
Interpretacja psich zachowań:
Merdanie ogonem - wbrew temu, co myślą niektórzy, nie zawsze jest oznaką radości. Pies merda ogonem, kiedy jest czymś podekscytowany. Jeśli pies merda opuszczonym ogonem,
a jego głowa też jest nisko - jest to wyraz uległości.
Spokojny pies merda ogonem powoli, pyszczek może być lekko otwarty, uszy nie nasłuchują w napięciu, spojrzenie jest spokojne.
Merdający wysoko ogon, odsłonięte zęby, najeżona sierść, pies stara się wydawać większy
i patrzy w oczy- zachowanie które ma na celu odstraszenie przeciwnika.
Ogon schowany między nogami, uszy położone po sobie, pies stara się wydawać mniejszy, może też siusiać - zachowanie wyrażające uległość, "nie warto mnie atakować, nie jestem groźny".
Łokcie na podłodze a tył w górze, ogon merda energicznie, czasem podskoki, odbieganie iwracanie do tej pozycji - to zaproszenie do zabawy.
Próby "dosiadania" innego psa, które zdarzają się również suczkom, często mają więcej wspólnego z wyrażaniem dominacji, niż z seksem.
Lizanie nosa - pies czuje się niepewnie, np. gdy ma do czynienia z nową sytuacją, lub spotyka nową osobę.
Kładzenie łapy, naciskanie - zachowanie dominujące.
Leżenie na grzbiecie - strach, uległość.
Odwrócenie głowy - pies reaguje tak, gdy jest zestresowany, np. gdy inny pies podszedł do niego zbyt szybko. Jeśli jakiś pies szczeka na nas, możemy odwrócić głowę, żeby go uspokoić.
Odwrócenie się - jeżeli podchodząc do psa widzimy, że się denerwuje, możemy odwrócić się, by go uspokoić.
Zastyganie w bezruchu, lub poruszanie się powoli - szczególnie często źle interpretowane przez ludzi - jeśli ktoś woła psa zdenerwowanym głosem, pies zwalnia, by pan się uspokoił. Najczęściej jednak takie zachowanie jest interpretowane jako brak posłuszeństwa i jeszcze bardziej rozsierdza pana.
Leżenie na brzuchu - zachowanie ośmielające. Pies dominujący używa go w stosunku do innego psa, który np. boi się podejść.
Ziewanie - zachowanie uspokajające w sytuacji stresowej. W stresującej sytuacji, np.
w kolejce do weterynarza pan i pies mogą sobie ziewać na zmianę, "wzajemnie" się uspokajając.
Rozdzielanie - kiedy pies podejrzewa (czasem zupełnie niesłusznie) że dwie osoby (lub psy) zamierzają ze sobą walczyć, rozdziela je swoim ciałem.